Reinier Pauw bepaalde in de vroege zeventiende eeuw het gezicht van Amsterdam én van de Republiek. Deze toegankelijk geschreven biografie laat zich lezen als een spannend epos over een stad, een man en zijn familie.

Toen Amsterdam zich in 1578 aansloot bij de opstand tegen Spanje, kreeg het een calvinistische signatuur. Tegelijk kwam een economisch wonder op gang waarin de stad binnen één generatie uitgroeide tot de grootste handelsmetropool ter wereld. Als geen ander belichaamt Reinier Pauw (1564-1636), koopman en regent, deze onstuimige en onstuitbare groei. Hij organiseerde de eerste expedities naar Oost-Indië, stond aan de wieg van de VOC en werd achtmaal verkozen tot burgemeester. De steile calvinist greep alle kansen aan die zich in deze unieke historische constellatie voordeden. Hij werd een van de rijkste en machtigste mannen van Amsterdam, dat op zijn beurt de belangrijkste machtsfactor werd in de jonge Republiek der Nederlanden.

Tijdens de godsdienstige twisten van het Twaalfjarig Bestand vertaalde Pauw zijn eigen en het Amsterdamse belang in een rechtzinnige ramkoers met raadpensionaris Johan van Oldenbarnevelt. Zelfbewust eiste hij voor Amsterdam de hoofdrol op in de landelijke politiek. Hij was de aanstichter van de val van Oldenbarnevelt en een van de rechters die hem in 1619 in een schijnproces ter dood veroordeelden.

Menno Witteveen (1954) is historicus en ondernemer. Hij promoveerde in 2011 op Antonio van Diemen. De opkomst van de VOC in Azië. Eerder verscheen van zijn hand Een onderneming van landsbelang (2002), over de oprichting van de VOC in 1602.